مشخصه بیماری صرع چیست؟
تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۱۴۱۰۹
صرع، یکی از بیماریهای مزمن غیرواگیر عصبی، با مشخصه تشنجهای مکرر است که افراد بسیاری را در سراسر جهان درگیر خود کرده است. با توجه به روند رو به افزایش ابتلا به بیماری صرع و چالشهای اجتماعی این بیماران، آگاهی از این بیماری، علائم خطر و عوامل تشدیدکننده علائم آن، حائز اهمیت است.
به گزارش خبرنگار ایمنا، بیماری صرع یا epilepsy چهارمین بیماری شایع و مزمن در جهان محسوب میشود که در گروه بیماریهای مغز و اعصاب قرار میگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس مطالعات انجام شده، خطر مرگ زودرس در افراد مبتلا به صرع تا سه برابر بیشتر از افراد عادی است و سه چهارم (حدود ۸۰ درصد) افراد مبتلا به این بیماری ساکن در کشورهای کمدرآمد، درمان مورد نیاز را دریافت نمیکنند؛ این موضوع در صورتی است که ۷۰ درصد افراد مبتلا به صرع در صورت دریافت درمان مناسب، میتوانند بدون تشنج زندگی کنند.
طبق تحقیقات انجام شده بیش از ۷۰ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند که از این تعداد یک سوم آنها با وجود دریافت درمانهای دارویی مختلف، دچار تشنجهای غیرقابل کنترل میشوند و هر سال ۴.۲ میلیون نفر به آمار مبتلایان به این بیماری، افزوده میشود. میانگین میزان ابتلای جهانی به صرع در کشورهای پیشرفته شش تا هفت مورد به ازای هر ۱۰ هزار نفر و در کشورهای در حال توسعه، ۴۹ مورد به ازای هر ۱۰ هزار نفر است.
بر اساس اطلاعات موجود، تعداد مبتلایان به این بیماری در ایران از متوسط جهانی بالاتر است و حدود ۷۰۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۹ به این بیماری مبتلا بودهاند. احتمال ابتلای تمام افراد به بیماری صرع وجود دارد، اما این بیماری به طور معمول بیشتر در کودکان سه تا شش سال و افراد بالای ۵۵ سال بروز میکند و بر اساس نتایج حاصل شده از تحقیقات مختلف، میزان ابتلای مردان به این بیماری بیشتر است. عوامل ناشناخته بسیاری برای ابتلاء به این بیماری وجود دارد، اما گسترش شهرنشینی در ۹۰ سال اخیر و زندگی به سبک غربی، حوادث ترافیکی، جنگها، بیماریهای مادرزادی و جسمی و عامل وراثت، از عوامل تأثیرگذار در ابتلاء به این بیماری به شمار میروند.
افزون بر مشکلات و عوارض بیماری صرع، چالشهای مختلف اجتماعی، مبتلایان به این بیماری را درگیر خود کرده است و وجود تبعیضها و قضاوتهای سایر افراد در دشوار کردن زندگی این بیماران و خانوادههای آنها بیتأثیر نیست. وجود نگرش منفی نسبت به این افراد یکی از بزرگترین چالشهای مبتلایان به این بیماری و خانوادههای آنها محسوب میشود و نبود آگاهی نسبت به علائم، عوارض و عوامل تشدید این بیماری، منجر به پدیدآمدن مشکلاتی از جمله شرمساری اجتماعی، بدنامی، افت تحصیلی، گوشهگیری و خانهنشینی شده است.
بزرگترین مشکل بیماران مبتلا، نگرش منفی دیگران نسبت به آنها است. عدم اطلاع درست درباره بیماری و آمیختگی آن با خرافات، سبب بروز مشکلات متعددی مانند شرمساری اجتماعی، بدنامی ناشی از بیماری، طرد از اجتماع، مشکلات استخدام و افت تحصیلی، مشکلات ازدواج، از ست دادن صلاحیت رانندگی و حتی ترس از مرگ میشود و با توجه به افزایش روز افزون آمار مبتلایان این بیماری، بیش از پیش آگاهیبخشی به افراد جامعه اهمیت مییابد.
بر اساس مطالعات انجام شده، بیماران مبتلا به صرع در معرض خطر ابتلاء به انواع گوناگونی از مشکلات روحیروانی از جمله افسردگی، اضطراب و روانپریشی هستند و این خطر بسته به عواملی متعدد مانند شدت تشنج، سن بیمار و سابقه شخصی و خانوادگی ابتلاء به اختلالات روانپزشکی متغیر است. افسردگی و خودکشی در بیش از ۲۰ درصد افراد مبتلا دیده میشود و حدود ۷.۱ درصد بیماران مبتلا به صرع، دچار مرگ ناگهانی بدون علت مشخص میشوند.
چه عواملی منجر به ابتلاء به بیماری صرع میشود؟جعفر مهوری؛ متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ بیماری صرع در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، اظهار میکند: بعضی عوامل از جمله آسیبهای ساختاری و ساختمانی مغز، ژنتیک، نقص ایمنی، بیماریهای عفونی و ابتلاء به بعضی بیماریها مانند آلزایمر و پارکینسون، میتوانند از علل ابتلای فرد با بیماری صرع باشند؛ البته عوامل ناشناختهای نیز برای ابتلاء به این بیماری وجود دارد. از جمله آسیبهای ساختاری مغز میتوان به ضربههای زایمانی و ضربههای مغزی، تب و تشنج پیچیده در درازمدت اشاره کرد.
وی میافزاید: یکی از علل بسیار شایع تشنج، ابتلاء به یک بیماری مادرزادی است که با ابتلاء به آن قسمتی از نورونهای مغزی تغییر ماهیت میدهند و عملکرد خود را به خوبی انجام نمیدهند. بعضی از علل ناشناخته در طول زمان و افزایش علم بشر، خود را به صورت علل خاصی مانند نقصهای ایمنی نشان میدهند و تبدیل به علل شناخته شده میشوند.
این فلوشیپ بیماری صرع با بیان اینکه عامل ژنتیک حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد در ابتلای فرد به بیماری صرع تأثیرگذار است، تصریح میکند: بیماری صرع به صورت کلی به سه دسته یکطرفه، منتشر و صرعهای ناشناخته تقسیمبندی میشود و علائم بیمار درگیر با صرع، به نوع صرع وابسته است. صرعهای یکطرفه از یک جهت مغز آغاز میشوند و میتوانند به صورت علائم حرکتی و ناگهانی در طول چند ثانیه باشند.
امکان پیشگیری از ابتلاء به بیماری صرع وجود دارد؟وی با بیان اینکه علائم صرع یکطرفه میتواند پیچیده باشد، ادامه میدهد: صرع یکطرفه میتواند به صورت احساسات غریب، آشناپنداری، ترس یا درد شکم خود را نشان دهد. با پیچیده شدن علائم این نوع صرع، حرکات غیرطبیعی در دهان و لب، سندروم لب پیشانی و علائم گیجگاهی بروز میکند و حملات تبدیل به حرکات بزرگ شده، سپس بیمار با سفت شدن بدن درگیر میشود و در مرحله آخر، بیاختیاری ادرار و کاهش سطح هوشیاری بروز میکند.
مهوری میگوید: در صرعهای منتشر، مغز به صورت ناگهانی تحریک میشود و بدون اینکه فرد متوجه تغییرات خود شود، بیمار به تشنج میرسد. صرعهای منتشر انواع مختلفی دارند که یکی از آنها بیشتر در کودکان چهار تا هشت ساله دیده میشود و به صورت مات شدن بروز میکند.
وی اضافه میکند: راهکارهای پیشگیری خاصی از ابتلاء به بیماری صرع وجود ندارد، اما میتوان با در نظر گرفتن عواملی، شدت این بیماری را کاهش داد. در ازدواجهای فامیلی و در صورت وجود یک بیمار دارای صرع، احتمال انتقال ۱۰ درصدی به فرزند وجود دارد. هنگام زایمان دقت بیشتری باید مد نظر قرار گیرد و آزمایشات غربالگری نیز در راستای پیشگیری از ابتلاء به این بیماری در دستور کار باشد.
پاسخگویی خوب بیماری صرع به دارواین متخصص مغز و اعصاب با بیان اینکه تشخیص اینکه فرزند چه فردی دارای ریسک ابتلاء به بیماری صرع است اهمیت بالایی دارد، اظهار میکند: در صورتی که زایمان به خوبی صورت گیرد، هیپوکسی بعد از زایمان دیده نشود، هر بیمار دارای تب و تشنج بلافاصله به پزشک ارجاع داده شود و فاکتورهایی مانند بیخوابی، استرس، استفاده از الکل و سیگارهای خاص و داروهای بدون تجویز پزشک، کاهش یابد، میتواند در کاهش ریسک ابتلاء به بیماری صرع تأثیرگذار باشد.
وی میافزاید: روند درمان این بیماری بر اساس علت ابتلاء به آن در نظر گرفته میشود. بیماری صرع، پاسخگویی بسیار خوبی نسبت به داروها دارد و حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد بیماران مصروع به یک دارو جواب میدهند و برخی دیگر که طیف اندکی را شامل میشوند و نیازمند آزمایشات تشخیصی بیشتری هستند.
کد خبر 650824منبع: ایمنا
کلیدواژه: بیماری صرع علل بیماری صرع صرع تشخيص صرع بیماران صرع درمان صرع روز جهانی صرع درمان صرع در کودکان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مبتلایان به این بیماری ابتلاء به این بیماری ابتلاء به بیماری صرع بیماری صرع مبتلا به صرع افراد مبتلا یک طرفه بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۱۴۱۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری روانشناختی و فشار خون از عوامل چاقی هستند
هانیه شهرابی فراهانی٬ روانشناس بالینی با اشاره به شرم ناشی از اضافه وزن در زندگی گفت: هر چند که اضافه وزن به خودی خود، مشکلات سلامتی زیادی به همراه دارد؛ اما مسائل روانشناختی ناشی از چاقی و اضافه وزن بیشترین آسیب را به زندگی اجتماعی یک نفر وارد میکنند. افرادی که اضافه وزن دارند، به خصوص کسانی که از کودکی دچار این مشکل شده اند، به جز بیماریهای جسمی مثل دیابت و فشار خون بالا، متاسفانه در معرض مشکلات روانشناختی مثل مشکلات عزت نفس، احساس نقص و شرم، احساس بی کفایتی و بی ارزشی هم قرار می گیرند.
او در پاسخ به این سؤال که چرا با وجود همه آسیبهایی که اضافه وزن برای افراد دارد، خیلیها در کاهش وزن موفق نیستند، بیان کرد: بررسیهای زیادی نشان میدهند افرادی که دچار اضافه وزن هستند، به شکل متفاوتی فکر میکنند و وقتی مدل ذهنی و روش فکر کردن این افراد تغییر میکند، میتوانند به شکل باثباتی وزنشان را کم کنند.
شهرابی افزود: این افراد معمولاً از دوران کودکی یا اوایل نوجوانی خودشان را خیلی چاق تصور میکرده اند و تصویری که از خودشان دارند تقریبا تناسبی با واقعیت ندارد. خیلی از افرادی که دچار اضافه وزن هستند، از خوردن به عنوان روش اصلی تنظیم هیجان استفاده میکنند. مثلاً وقتی مضطرب هستند بیشتر غذا می خورند یا وقتی خسته هستند سعی می کنند با غذا خوردن خستگی را از تن به در کنند.
او گفت: خیلیها، شبها بیشتر سراغ خوردن میروند. تفاوت خوردنِ هیجانی با خوردن از سر گرسنگی این است که در خوردن هیجانی موضوع برطرف شدن میلِ گرسنگی نیست. خیلی وقتها حتی فرد از غذا خوردن لذت نمیبرد؛ بلکه صرفا غذا یا خوراکی می خورد تا هیجانش را تنظیم کند. انگار غم، خشم و اضطرابش با خوردن برطرف میشود. نه تنها خوردن کمکی به تنظیم هیجان نمیکند، بلکه باعث میشود فرد احساس گناه زیادی نسبت به رفتارش و خشم زیادی از خودش که پرخوری کرده تجربه کند.
شهرابی اظهار کرد: از بین تمام هیجان ها، شرم هم به دفعات بیشتر و هم با شدت بیشتری در افراد مبتلا به چاقی تجربه میشود. فردی که با چاقی دست و پنجه نرم میکند ناخواسته بیشتر اتفاقات بد و خنثی در زندگی را به چاقی ربط میدهد.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک